G MINOR
อ่านจบแล้วอย่าลืมเข้าไปคอมเม้นให้กำลังใจไรส์เตอร์ด้วยนะค่ะ
http://my.dek-d.com/taylor777/writer/view.php?id=1224834
NC 18+ [ํYOONSIC] CHAPTER 12
“พ่อเธอนั้นแหละฆาตกร ยัยลูกฆาตร!”
“ฉันจะทำให้พ่อเธอเจ็บเหมือนตายทั้งเป็น
ที่จับตัวลูกสาวคนเล็กคนสวยของตระกูลจองมา” ยุนอาเอ่ยกับเจสสิก้าพร้อมเริ่มจูบไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มอย่างเร้าร้อน
“อื้อ…..อื้มมมมม” เจสสิก้าครางออกมาเล็กน้อยพร้อมพยามดิ้นออกจากเกาะกุมยุนอาแต่ไม่สามารถสู้แรงของร่างสูงได้
ยุนอาจับเข้าที่ต้นแขนของเจสสิก้าอย่างแรงพร้อมกับผลักร่างบางเข้าที่ฝาผนัง
“โอ๊ยยย
ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ ”
“เจ็บงั้นเหรอ
คนอย่างเธอแค่นี้มันยังน้อยไป”
ไม่ใช่แค่พูดเปล่า ยุนอาโน้มใบหน้าสวยอันคมคายลงไปสัมผัสกลิ่นกายหอมๆ
บริเวณลำคอขาวของร่างบางพร้อมสูดดมอย่างหื่นกระหาย
“ยะ…อย่า
ทำอะไรฉันน่ะ”
ร่างบางพยายามผลักยุนอาให้ออกห่างแต่ร่างสูงไม่สนใจในสิ่งที่เจสสิก้าพูด
“เพี๊ยะ!!!!” เจสสิก้าตบเข้าที่หน้าใบของยุนอาอย่างแรงจนใบหน้าอันคมคายของยุนอาขึ้นสีแดงเป็นรอยมือทันที
“นี่เธอกล้าดียังไงมาตบฉัน ได้….งั้นฉันขอเอาคืนหน่อยแล้วกัน
”ยุนอาเคลื่อนใบหน้าลงไปกดจูบที่ริมฝีปากสีชมพูอ่อนอย่างร้อนแรงนานนับนาทีจนทำให้เจสสิก้านั้นแทบเกือบลืมหายใจ
“อื้มมมมม……”
“เป็นยังไงล่ะ ??เคลี้มจนแทบลืมหายใจเลยเหรอ ”
พูดพร้อมกับหัวเราะนิดๆอย่างสะใจ
“แก มันหน้าขยะแขยง ทุเรศที่สุด!!”
“ปากดีนักนะ …..
ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน
ว่าเวลาเธอขึ้นเตียงกับฉัน ปากเธอจะดีแบบนี้อีกไหม ”
“อย่า …
อย่านะ ….. ปล่อยฉันนะ ”เจสสิก้าพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาลง ลมหายใจติดขัดเนื้อตัวสั่นเทาขึ้นเรื่อยๆ
ยุนอาแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะพยายามจัดการอุ้มเจสสิก้าเดินตรงไปยังเตียงนอน
ร่างสูงตรึงมือทั้งสองข้างของร่างบางไว้ด้วยมือข้างเดียวจนร่างบางไม่สามารถขยับไปไหนได้
ส่วนอีกข้างหนึ่งกำลังแกะกระดุมเสื้อที่ปกปิดขัดหูขัดตาออก ยุนอาพยายามอยู่นานแต่ก็แกะไม่ได้สักที เพราะเจสสิก้าดิ้นและส่งเสียงดังทำให้ร่างสูงไม่สามารถแกะกระดุมได้เลยตัดสินใจ
กระชากเสื้อของร่างบางออกจนขาดหลุดรุ่ยในคราวเดียวกัน
แคว่กกกกกกกกกกกกก !!!
“อย่าทำอะไรฉันเลยน่ะ ฉันขอร้อง!”เจสสิก้าพูดทั้งน้ำเสียงสั่นเทาเพราะความกลัวพร้อมน้ำตาเริ่มคลอเบ้า
ยุนอาแสยะยิ้มนิดๆ อย่างสะใจ
“ขอร้องงั้นหรอ ขอร้องอีกสิ!!!”
“ฮึก…ฮึก
คุณอย่าทำร้ายฉันอีกเลยน่ะ ฉันขอร้อง”
“เงียบ!!!หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้!”ยุนอาตะคอกใส่เจสสิก้าเสียงดังให้หยุดร้องร่างบางเริ่มหยุดร้องไห้ทันที
หลังจากที่ยุนอาพูดเสร็จขึ้นมานั่งคร่อมทับขาช่วงล่างกลางลำตัวของเจสสิก้าไว้ทันที จากนั้นยุนอาก็เริ่มเปิดบทรักอันเร่าร้อน
ริมฝีปากหนาก้มลงไปดูดขบเม้นที่บริเวณเนื่องอกขาวตรงยอดอกสีชมพูสวยหน้าสัมผัสของเจสสิก้าซึ้งตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดใดๆ
“อื้อออออ ปล่อย ปล่อยฉัน อื้ออ”เจสสิก้าดิ้นไปมากรีดร้องเสียงดัง เธอพยายามที่จะดันตัวเองขึ้นผลักยุนอาออกแต่ก็ไม่สามารถสูงแรงของยุนอาได้แม้แต่นิด
ยุนอาเริ่มดูดแรงมากขึ้น จนบริเวณเนื่องอกขาวกายเป็นรอยแดงช้ำๆ
เต็มไปหมด เจสสิก้าเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาอีกครั้งเธอคิดว่าวันนี้คงต้องเสียให้กับคนใจร้าย
ยุนอาปล่อยมือจากข้อมือทั้งสองข้างของเจสสิก้าออก
เปลี่ยนเป็นมาแกะกระดุมเสื้อของตนและถอดกางเกงออก อย่างรวดเร็วๆ ไม่ถึง 3
วินาทีด้วยซ้ำ หลังจากนั้นยุนอาก็กลับมาบดจูบเจสสิก้าเรื่อยๆไหลลงมาจนถึงลำคอระหงส์ จนเจสสิก้าเคลี้มตาม
ยุนอาจึงเอือมมือไปปรดกระดุมกางเกงเจสสิก้าอย่างรวดเร็ว
“อย่า…ได้โปรดเถอะ” ร่างบางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุตะกะ
ตื่นตัวแทบไม่มีสติ
“ คิดว่ามาถึงขนาดนี้แล้วฉันจะหยุดเหรอ……” สิ้นคำพูดยุนอาก็ดึงกางเกงพร้อมทั้งกางเกงชั่นในตัวบางของร่างบางออก
ยุนอาไม่รีรอให้เจสสิก้าขอร้องอ้อนวอนต่อ
เจสสิก้าถึงกับสะดุ้งตัวเมื่อยุนอาจับล็อกเรียวขาขาวของตนในชันขึ้น
ร่างบางพยายามดิ้นขัดขืนแต่สุดท้ายก็ต้องยอมหยุดนิ่ง เมื่อยุนอาสอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในจุดอ่อนไหวของตน
เจสสิก้าสะดุ้งสุดตัว ร่างทั้งร่างเกร็งไปหมด ความรู้สึกแรกที่ได้รับคือมันเจ็บ เจ็บจนพูดไม่ออกเพราะครั้งนี้มันเป็นครั้งแรกของเธอ
“อื้อ….อ๊ะ…อ๊าห์ๆๆๆๆๆ” เจสสิก้าเผลอครางออกมาด้วยเจ็บความเสียวซ่านที่สัมผัสของยุนอามอบให้จึงพยายามกัดปากตัวเองไว้แน่นไม่ให้ส่งเสียงอันหน้าเกลียดออกไป
ยุนอาค่อยดันเข้าจนสุดโค้น พร้อมทวีความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
เพราะช่องทางของเจสสิก้านั้นมันตอดรัดกับนิ้วของยุนอามาก แล้วเขารู้สึกได้ว่ามีของเหลวกำลังไหลออกมาจากช่องทางของร่างบาง
ยุนอาตัดสินใจมองลงมาดูจึงเห็นว่าเป็นเลือดไหลซิบออกมา
“ห่ะ..
นี่มันครั้งแรกของเธอเหรอเนี่ยย
!!!
คนอย่างเธอนี่หน่ะจะไม่เคยมีอะไรกับใคร หรือว่าฉันทำแรงไป”
ยุนอาไม่ได้เอ๊ะใจอะไร
เพราะเขามองหน้าเจสสิก้าในตอนนี้เธอเริ่มร้องไห้ออกมาโดยไม่พูดไม่จาไม่ส่งเสียงร้องอะไร ยุนอายังขยับนิ้วเข้าต่อไปพร้อมเพิ่มจำนวนนิ้ว
จากหนึ่งเป็นสอง พร้อมกดจูบที่ริมฝีปากสีชมพู่ของร่างบางไปด้วยแล้วเอาใบหน้าซุกลงเนินอกอวบอิ่มของร่างบางอย่างหื่นกระหาย
“อ๊ะ….อื้อ…อื้มๆๆ”
“ร้องออกมาสิ! ร้องออกมาให้ดังเลย!!” ยุนอาตะคอกใส่เจสสิก้าแต่ยังไม่หยุดการกระทำนั้น
“……… ” ไม่สีตอบรับจากเจสสิก้ามีแต่น้ำตาไหลอาบแก้มของร่างบางด้วยความน่าสงสาร
“เธอมันชั่งจืดชื่นสิ้นดี ยัยลูกฆาตกร!!”
“เธอมันก็เป็นแค่เครื่องมือในการล้างแค้น จำไว้!!!” ยุนอาเอ่ยกับเจสสิก้าอย่างเสียงดังพร้อมแสยะยิ้มอย่างสะใจแล้วค่อยๆเอานิ้วเรียวยาวของตัวเองออกจากจุดอ่อนไหวของร่างบางแล้วลุกขึ้นจากเตียงสีขาวสุดหรูทันที
http://my.dek-d.com/taylor777/writer/view.php?id=1224834
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น